Geleneksel piyasalarda şu anda ilginç dinamikler ortaya çıkıyor. Rupiah ve devlet tahvilleri tarihsel olarak düşük seviyelerde veya daha doğrusu, yıllardır test edilmemiş ana getiri eşiklerinde duruyor. Bunları orada tutan nedir? Merkez bankasının yoğun müdahalesi.

Para otoriteleri açıkça bu bölgeleri savunmak için araçlarını kullanıyor. Döviz müdahalesi, tahvil alım programları veya gelecekteki politika duruşunu sinyal etme olsun, oyun kitabı tanıdık ama bu döngüde riskler daha yüksek hissediliyor. Makroekonomiyi yakından takip edenler için bu, sadece döviz ve sabit getirili enstrümanlar ötesinde bir öneme sahip.

Merkez bankaları belirli seviyeleri korumak için tamamen harekete geçtiğinde, bu risk varlıklarını etkiliyor. Likidite koşulları değişiyor. Carry trade'ler ayarlanıyor. Ve özellikle kripto yatırımcıları için, bu çapraz piyasa akışlarını anlamak, sermaye rotasyon modellerini öngörmeye yardımcı oluyor. Gelişmekte olan piyasa para birimleri baskı altında kalmaya ve getiriler yapay olarak sıkışmaya devam ederse, sermaye genellikle başka yerlerde asimetrik yukarı yönlü fırsatlara yöneliyor—bazen bu dijital varlıklar anlamına geliyor.

Bu desteğin ne kadar süre dayanacağını ve ilk neyin kırılacağını izlemek faydalı olacak: para birimi tabanı mı yoksa getiri tavanı mı.