Piyasalar henüz tam anlamıyla gerçekleşmemiş bir verimlilik artışını fiyatlıyor. Mevcut varlık değerlemeleri? Temelde, yapay zeka odaklı verimlilik kazanımlarına büyük bahis yapıyorlar—ister yapay zeka gerçekten herkesin konuştuğu dönüştürücü devrimi sağlayıp sağlamayacağı önemli değil.

İşte mesele şu: yatırımcı beklentileri zaten daha yüksek verimlilik varsayımlarını içselleştirmiş durumda. Hisse senetleri, tahviller, hatta dijital varlıklar, piyasanın büyük bir ekonomik değişimin eşiğinde olduğuna inanılan seviyelerde işlem görüyor. Ama bir sorun var—bu iyimserlik kesinlik boşluğunda var oluyor. Yapay zeka gerçekten endüstrileri yeniden şekillendirip üretimi artıracak mı? Yoksa değerlemelerin gerçekliği aşan başka bir abartı döngüsüne mi tanıklık ediyoruz?

Bu kopukluk büyüleyici. Varlık fiyatları, yapay zekanın verimliliği artıracağı bir geleceği yansıtıyor, ancak gerçek kanıtlar henüz kesin değil. Şirketler milyarlarca doları yapay zeka altyapısına yatırıyor, ama ölçülebilir verimlilik artışları? Hala ortaya çıkmakta. Beklenti ile sonuç arasındaki bu boşluk, özellikle anlatı momentumundan beslenen riskli varlıklar için volatil bir ortam yaratıyor.

Kripto piyasaları için de durum aynı derecede belirgin. Tıpkı geleneksel varlıkların bir yapay zeka verimlilik patlaması için fiyatlandırılması gibi, dijital varlıklar da henüz tam anlamıyla gelmemiş kitlesel benimseme ve teknolojik atılımların beklentilerini yansıtıyor. Ders? Değerlemeler, potansiyel üzerine dayanabilir—ta ki dayanamaz hale gelene kadar.