İşte üzerine düşünmeye değer bir şey: hedge fonlar, müşterilerden her türlü işletme giderini faturalandırma sanatını neredeyse ustalıkla mastered. Ofis kirası? Faturalandırılabilir. Bloomberg terminalleri? Faturalandırılabilir. Ara dinlenme odasındaki o şatafatlı kahve makinesi? Muhtemelen o da faturalandırılabilir.

Ama işin püf noktası şu—bu yaratıcı ücret yapılarıyla tanınan sektörde bile sınırlamalar VAR. Sınır, meşru iş maliyetleri ile faturayı şişirmek arasında bir yerde bulunuyor. Bu, varlık yönetiminde, ücret yaratıcılığının serbestçe aktığı yerde bile, geçemeyeceğiniz sınırlar olduğunu hatırlatıyor.

Bu, daha fazla geleneksel finans oyuncusu dijital varlıklara daldıkça özellikle önem kazanıyor. Geleneksel hedge fonlarını rahatsız eden aynı ücret yapıları ve operasyonel maliyet tartışmaları artık kripto varlık yönetimine de girmekte. Farklı bir oyun alanı, ancak LP'lerden ne kadar ücret alabileceğiniz konusunda aynı kurallar kitabı.