Borç batağından mali özgürlüğe: Kripto dünyasında geçirdiğim 8 yıl

2015 yılının başında, cesaretimle kripto dünyasına daldım, şimdi geriye dönüp baktığımda, sadece kendi başıma 10 milyondan fazla kazandım, daha da önemlisi paradan daha değerli olan pratik deneyimler edindim. Belki bu para bazı insanlar için önemsiz görünüyor, sonuçta her zaman sabit bir düşünceye sahip olanlar var: üniversite öğrencisi yalnızca ders çalışmalı, "para kazanma yöntemlerine" kafa yormamalı, onların gözünde "kripto dünyası" kelimeleri her zaman "çalışkanlık dışı" ile eşdeğerdir.

Ama başarımdan asla kaçınmam - Versailles tarzını sevmiyorum ve her konuda yetenekli olmadığımı biliyorum, ancak "para kazanma" meselesinde yeteneğim kesinlikle göz önünde, en azından şimdi böyle.

Bu yıllarda, yanımdaki en yakın insanlar, benim geldiğim yolun zorluğunu anlıyor. 100.000 kazandığımda, biri kayıtsızca şöyle dedi: "100.000 ne yapar ki? İyi bir işte bir yılda kazanabilirsin"; 300.000 kazandığımda ise eleştiriler ton değiştirdi: "300.000 bir ömür boyu yetmez, enflasyon bir dokunuşla siler"; ta ki ben bir milyondan fazla kazanana kadar, o zaman alaycı sözler yön değiştirdi ve paranın "şansla kazanıldığını" söylemeye başladılar, hatta paramı kaybetmemi bekleyip sonra "görüyorsun, kazanmak da bir anlam ifade etmiyor" diye ekleyecekler.

Sana güvenmeyenler, her zaman eleştirecek bir sebep bulabilirler. İnsanlar arasındaki fark, aslında başkalarının başarısına karşı tutumlarında gizlidir: Bazıları fırsatlara odaklanıp "Ben bunu nasıl yapabilirim?" diye düşünürken, bazıları sadece "O şanslı, parası düzgün gelmedi" diyerek kendi sıradanlıklarını "iyi bir zamana denk gelmedim" diye bahane eder.

O halde ben kazanmaya devam edeceğim, daha fazla kazanmaya çalışacağım, sonuçlarla tüm şüpheleri susturacağım.