#Gate广场创作点亮中秋# yalnızlığın acısı: kimse seninle yürümüyor, yine de dayanmak zorundasın. Birçok kişi bunu atlatamaz, bu bedenin dayanamadığı için değil, yalnızlık zihniyetinden.

Bilinç ve becerilerin geliştirilmesi süreci, temelde çevrenizdekilerle kopmak anlamına gelir.
Sen kitap okurken, onlar kart oynuyor; sen montaj öğrenirken, onlar kısa videolar izliyor.
Sen çabalıyorsun, onlar seni "numara yapıyorsun" diye düşünüyor; sen ilerliyorsun, onlar senden uzaklaşmaya başlıyor. Zamanla, etrafında konuşabileceğin pek az arkadaş kaldığını fark ediyorsun. İşte bu yalnızlığın acısı.
Ancak tam da böyle zamanlarda, yukarı doğru çıktığınızı gösterir. Çünkü sınıf çatlakları, esasen çevrenin çatlaklarıdır. Gerçekten değer yaratabilen insanlar asla yalnızlıktan korkmaz.
Ama çoğu insan her gün içki masasında takılmayı tercih eder, sessizce bir kitap okumayı istemez. Sonunda elde ettikleri geçici bir canlılık olur, ancak gelecekteki olasılıkları kilitler.