İnsan bu hayatta sayısız insan ve olayla karşılaşır. Bazıları gelir, iz bırakır; bazıları gider, sanki hiç olmamış gibi. Başlangıçta her şeyi sıkı sıkı tutmak isteriz, kaybetmekten korkarız, boşluktan korkarız. Sonra anlarız ki, dünyadaki çoğu insan ve olay, vazgeçilmez değildir. Bir zamanlar vazgeçilmez olduğunu düşündüğümüz şeyler, zamanla silinir; bir zamanlar dayanamayacağımızı düşündüğümüz kayıpları atlattığımızda, alışırız. O yüzden! Çile çekildikten sonra mutluluk elbet gelir, güneşe doğru yol alırken çiçek açmayı bekle.